Ijinkan Hati Bicara...: Pulangmu google-site-verification: google642dcb3a3836b309.html

14 Des 2008

Pulangmu

Membuka kembali hatiku
Ketika hari ini kau datang kembali
Bawa satu senyum yang lama kurindu
Rasa terenyuh masuk ke ruang labil
Melihatmu, bawa aku pada hati yang mendua.

Ternyata sudah penat kau sembunyi
Di lorong jauh tak mampu ku jangkau.
Saat mana kau butuh aku…
Waktu telah buat aku jatuh pada hati yang lain.
Memang masih mungkin mati bersamamu
Tapi haruskah yang lain merasa sakit?

Di ujung jalan ini….
Aku hanya bisa terpaku bisu
Lama berpikir enggan lagi merasa…
Menggeleng liar…
Kita tak mungkin lagi bersama.


Gambar dari sini




Share

2 komentar:

  1. romantisme yang klimaks justru selalu hadir kala kita tak mampu menggapainya...
    sekiranya ia memang di'takdir'kan tidak untuk bersama, maka tinggalkan kesan terindah untuk dia kenang sepanjang hidupnya...

    BalasHapus
  2. kenapa tak mungkin?
    bagus sekali puisinya...

    BalasHapus